-
1 αιστοω
1) уничтожать, истреблять, губить(τινα Hom., Her. и τι Pind., Aesch., Soph.)
εὐλάβειαν ἔχων, μή τι γένος ἀϊστωθείη Plat. — опасаясь, как бы какой-л. род не погиб2) разорять, опустошать(πατρίδα δόρει Soph.)
1 αιστοω
(τινα Hom., Her. и τι Pind., Aesch., Soph.)
(πατρίδα δόρει Soph.)